Potosi / Uyuni

Na 2 relaxte weken door te hebben gebracht in Sucre zijn we op weg gegaan naar onze eerste tour, eindbestemming de zout vlaktes van Uyuni.

Hierbij hebben we een tussenstop gemaakt in Potosi. Dit is de hoogste grote stad ter wereld, 4.000m (en dat voelde je). Potosi is een mooie stad, waar we een nog mooiere kamer hadden genomen om ons voor te breiden op drie dagen afzien in de zout vlaktes.

Na een fantastische busreis van 6 uur naar Uyuni, waarin we dwars door de Andes gingen hebben we ingecheckt in ons hostel en zijn we vroeg naar bed gegaan. De volgende ochtend zouden we namelijk om 10.00 vertrekken en we moesten nog treinkaartjes kopen naar Ororu. Nadat we de volgende ochtend kaartjes hadden gekocht, begon onze tour. Dat wil zeggen, 2 uur later dan volgens planning omdat er nergens benzine te kopen was. We zaten met z'n 8en (gezellige groep: een NL stel en twee zussen uit AUS + kok en chauf) in een 4x4 op weg naar de zout vlakte.

De zout vlakte was adembenemend!!! Die witte vlakte maakt alles surrealistisch... De eerste nacht sliepen we in een klein bergdorpje. Waarbij we de volgende ochtend vroeg op weg gingen naar een werkende vulkaan en diverse prachtige lagunes met rare kleuren en duizenden flamingo's. We sliepen in de meeste ranzige dorm ever bij een rode lagune die wel fantastisch was. Doordat het op 4.250m hoogte lag en midden in de woestijn was het 's nachts best koud (je kont vroor er af). Om 05:00 vertrokken naar geseisers en een hot spring die erg aangenaam was na 2 dagen woestijn zonder douche!! Na dit heerlijke bad, hadden we een lange weg terug voor de boeg en genoten we nog van een heerlijke lunch (onze kok was top). Na een korte wandeling, werden we opgepikt door onze chauf die ineens wel heel los was en krankzinnig om alles lachte. Toen hij mijn kant op lachte kwam er een enorme dranklucht voorbij. Nadat we eerst even twijfelde of we het goed roken, ging hij zich steeds raarder gedragen en onvoorzichter te rijden. Na wat rare manouvres zijn we met z'n allen midden in de woestijn uitgestapt en hebben onze spullen gepakt. Aangezien ze niet verder gingen zonder ons en wij niet verder gingen met hem achter het stuur, heeft John de laatste 2 uur terug gereden en viel onze chauf (dronken als hij was) meteen in een diepe slaap.

Nadat we veilig waren aangekomen in Uyuni hebben we dit uiteindelijk aangegeven bij de reisorganisaties en is de chauf na een dranktest in het ziekenhuis ontslagen en overgedragen aan de politie.

Het was een prachtige tour met een raar einde, maar we letten dus goed op onze eigen veiligheid!!

Dikke kus,
J&J