Machu Picchu / Peru

Wat heerlijk om dit verhaal vanuit een hangmat te kunnen schrijven, terwijl het ondergaande zonnetje nog net zijn laatste stralen van de dag op ons hutje schijnt...

Het is al weer even geleden dat we hebben geschreven en er is best wel weer wat gebeurd!!

Na het weeshuis hebben we een aantal dagen in Cochabamba gezetten om onze ervaringen even een plekje te geven. Cochabamba was daar een perfecte plek voor met de mooie coloniale gebouwen en relaxte sfeer. We zijn daar naar een optreden van een nationale volksheld geweest, genaamd: La palma negra. Samen met een band en wat dansers maakte hij er een groot feest van.

Na enigszins bij te zijn gekomen in Cochabamba, zijn we doorgegaan naar La Paz. Van waar we de Worlds Most Dangerous Road hebben gefietst. 5 uur met een mountainbike vol gas langs afgronden van ca. 200m afdalen op een smal grind pad, door watervallen en prachtige natuur. Fantastische ervaring!! De afdaling eindigde in een prachtig dierenopvang tehuis waar we een paar uur zijn gebleven en Jan nog hele gesprekken heeft gevoerd met drie papagaaien vrienden. Het opvang tehuis lag vlak bij Coroico waar de volgende dag een vierdaags colorfull-festival zou beginnen. Daarbij zou Coroico een must-see zijn in Bolivia... Nou in ieder geval niet met het festival!! Mensen veranderden in beesten. Zelfs ik met mijn carnavalachtergrond, vond het zo’n ranzige bende dat we de tweede avond om 19:30 al naar bed gingen omdat we een beetje bang werden van al die “feestvierders”. Het festival begon de eerste nacht erg gezellig met een parade en wat fanfares. Lekker biertje gedronken en de volgende dag zouden allemaal bands komen, dus wij enigszins optijd naar bed. Alleen dat deel heeft de rest allemaal overgeslagen. De volgende ochtend toen we naar buiten gingen om een ontbijtje te scoren, was het op straat net een oorlogsgebied. Overal lagen mensen (de meeste 55+) dronken in hun eigen kots, de regen van de vorige dag had er een grote modderbende van gemaakt, mensen pisten en kakten overal op straat (en niet eens verborgen, nee als je moest ; dan moest je), de jongere zatten onder de blauwe ogen, kapotte lippen en bloedneuzen.... Leuk feest :) Wij zijn de volgende dag dus maar snel naar Copacobana (Titicacaameer) gevlucht. Heerlijk om weer eens aan het water te zijn, we hadden op dat moment heel veel behoefte aan warmte, strand en zee. Copacobana had een soort van strand en veel water dus het was een fijne plek om een paar dagen door te brengen!

Vanaf daar zijn we doorgegaan naar Cusco! Cusco was veruit de mooiste stad die we tot nu toe hebben gezien. De combinatie van de Inkacultuur en de Spanjaarden die de boel in de 15e eeuw bezetten, bracht een prachtige architectuur met zich mee. De derde dag in Cusco, begonnen we aan een 4 daagse tour, naar de Machu Picchu. De 1e dag 4 uur fietsen, 2e en 3e dag 7 uur lopen door de bergen en stukken over de oude Inka route. Deze route was verschrikkelijk mooi! Dwars door de jungle, over met keien gemaakte smalle paadjes, langs enorme afgronden waar je (hoogtevrees of niet) klotsende oksels van kreeg!! De laatste dag stonden we om 03:30 op om de tocht omhoog naar Machu Picchu te maken. Helaas was het regenseizoen voelbaar begonnen! Het regende pijpenstelen en we waren binnen 2 min nat tot op het bot. Na 90 min omhoog te hebben gelopen over een trap waar geen einde aan leek te komen, kwamen we als eerste boven bij de Machu Picchu. Hierdoor konden we genieten van een prachtig en magisch uitzicht over de ruines... Zo mystiek met de bergtoppen rondom ons, wolken die af en toe het zicht wegnamen en ineens weer andere delen / bergtoppen blootlegden!! Helaas konden we door het slechte weer de Wachu Picchu niet beklimmen maar dit was al een onvergetelijke ervaring. De Inkacultuur heeft echt een verpletterende indruk op ons achtergelaten. De kennis, technologieën en het geloof die deze mensen hadden is ongelooflijk!!

Na Cusco hadden we zo’n zin in warmte, strand en zee dat we twee nachten achter elkaar in de bus hebben gezetten naar Pacasmayo in het noorden van Peru. Waar ik heerlijk heb kunnen kiten en we samen hebben kunnen genieten van helemaal niets... Even heerlijk samen bijkomen!!

Nu zitten we in Mancora, een soort Lloret van Peru waar de Peruanen in het weekend samenkomen om te feesten. Gelukkig is Mancora door de weeks een relaxt plaatsje met prachtige stranden, waar je zonder wetsuite kan kiten en heerlijk kan eten!! Gisteren hebben we met wat vrienden uit Nederland die in de buurt waren met zeeschildpadden gezwommen en gezellig wat gegeten!! Zondag vertrekken we naar Guayaquil (Ecuador), aangezien we maandag voor twee weken naar de GALAPAGOS vliegen!!!! Ja, het leven is zwaar ;-)